مشخصه های فیزیکی ماده عایق

ضریب انتقال حرارت استحکام فشاری و ضریب نفوذ ر وبت از جمله مهم ترین مشخصه های فیزیکی تاثیرگذار در انتخاب نوع عایق محسوب می شوند. هرچه ضریب انتقال حرارت عایق کمتر باشد ( و یا درمقابل، هرچه مقاومت حرارتی عایق بالاتر باشد )، عایق در مقابل انتشار حرارت مقاوم تر بوده، برای عایق کاری مناسب تر و مقدار سود عایق کاری نیز بالاتر خواهد بود.

ظرفیت گرمایی و گرمای ویژه

ظرفیت گرمایی خاصیتی فیزیکی از ماده بوده و عبارت است از مقدار گرمایی که لازم است به ماده داده شود تا دمای آن یک واحد دما (یک درجه سانتی گراد یا یک درجه فارنهایت) افزایش پیدا کند. ظرفیت گرمایی را با C نشان می دهند و واحد آن در سیستم متریک J/⁰K (ژول بر درجه کلوین) می باشد.

همچنین، گرمای ویژه عبارت است از مقدار گرمایی که لازم است به واحد جرم ماده داده شود تا دمای آن یک واحد دما ( یک درجه سانتی گراد یا یک درجه فارنهایت) افزایش پیدا کند. گرمای ویژه را معمولا با C_m نشان داده و واحد آن J/m⁰K (ژول بر جرم درجه کلوین) است. ظرفیت گرمایی جرم مشخصی از یک ماده برابر است با مقدار جرم ماده ضرب در گرمای ویژه آن.

در بیشتر سیستم های ترمودینامیکی، ظرفیت گرمایی سیستم ثابت نیست و به پارامترهای مختلفی از جمله فشار و دمای سیستم بستگی دارد.

ضریب هدایت گرمایی – ضریب انتقال حرارت

ضریب هدایت گرمایی ( k) خاصیتی از ماده بوده و عبارت است مقدار انرژی گرمایی که ماده می تواند در واحد سطح، در واحد ضخامت و در واحد زمان و در دمای مشخصی، از خود عبور دهد. هرچه ضریب هدایت گرمایی کمتر باشد، نشان می دهد که ماده قابلیت انتقال انرژی گرمایی کمتری داشته و بیشتر برای عایق مناسب است. واحد ضریب انتقال حرارت در سیستم متریکW/m⁰K (وات بر متر درجه کلوین) و در سیستم اینچی Btu/hft⁰F ( واحد گرمای بریتیش بر ساعت فوت درجه فارنهایت) می باشد. در اینجاBTU تقریبا 05155 ژول است. ضریب انتقال حرارت را با k نشان می دهند.

ضریب انتقال حرارت عایق های مختلف، بستگی به اختاف درجه حرارت بین سطوح عایق، چگالی و عمر عایق دارد. معمولا هرچه درجه حرارت بالاتر رود، ضریب انتقال حرارت عایق ها نیز افزایش یافته و عملکرد عایق افزایش می یابد. همچنین، با کاهش چگالی و افزایش عمر، ضریب انتقال حرارت افزایش می یابد.