ضخامت عایق

روشهای انتخاب عایق

هر چند كه عایقكاری سطوح فاقد عایق موجب صرفه جوئی در مصرف انرژی و یا بطور كلی صرفه جوئی در هزینه ها میگردد، اما متأسفانه در بسیاری از موارد صرفه جوییهای دراز مدت در نظر گرفته نمیشوند. به عبارت دیگر كلیه تأسیساتی كه مجهز به عایق هستند هر ده سال یك بار میبایست نسبت به تجدید عایقكاری اقدام كرد. باید در نظر داشت كه علاوه بر عایقكاری سطوح صاف و لولهها حتماً باید نسبت به عایقكاری منابع و مخازن، شیر آلات و فلنجها نیز اقدام نمود .

انتخاب عایق با ضخامت مناسب

در جداول شماره  (1) و (2) كه در ضمیمه كتاب آمده است اطلاعات مورد نیاز برای محاسبه میزان صرفهجوئی انرژی ارائه شده است. در این جداول میزان تلفات حرارت از لوله های فولاد فاقد عایق و سطوح صاف فولادی بدون عایق در دماهای مختلف در مقایسه با دمای محیط 21/1درجه سانتیگراد ارائه شده است.
جهت كاربردهای فرآیندی، ضخامت عایق برای انواع مواد و دماها در جدول شماره (3) نشان داده شده است. در این جدول انواع عایقهایی كه از الیاف معدنی، سیلیكات
كلسیم و پشم شیشه ( برای لوله های NPS با قطر 1/2 تا 36 اینچ و دمای فرآیندی بین 65 الی 566 درجه سانتیگراد ) هستند، ارائه شده است. جدولهای فوق الذكر آمار و اطلاعات سطوح صاف را نیز در بردارند.
باید خاطر نشان كرد كه سطح مخازن و تانكهایی كه قطر آنها بیش از 914 میلیمتر میباشد، بعنوان سطوح صاف در محاسبات تلفات حرارت در نظر گرفته شده اند. در مثال زیر نحوه استفاده از جدولهای مذكور ارایه میگردد. فرض شود كه لوله فولادی شش اینچی  (NPS-6تحت دمای محیط  (21/1°C) دارای حرارت 121 درجه سانتیگراد میباشد. جدول شماره یك نشان میدهد كه از این لوله حدود 700 وات ساعت انرژی به ازای یك متر لوله به هدر میرود. اگر بر اساس جدول شماره (3) ،عایقی به ضخامت 76میلیمتر از جنس الیاف معدنی برای این لوله مورد استفاده قرار گیرد،
میزان تلفات انرژی حرارتی به 37وات ساعت به ازای هر متر لوله كاهش خواهد یافت. بدین ترتیب دمای سطح بیرونی عایق به 23درجه سانتیگراد خواهد رسید. تولید كنندگان عایق جدولهایی را تهیه نموده اند كه محاسبات فوق را برای انواع پوششهای عایقی نشان میدهد. علت این اقدام به این جهت است كه هر عایقی دارای مقاومت حرارتی متفاوت میباشد. اگر دسترسی به جدولهای از پیش تهیه شده میسر نباشد در آن صورت باید از معادلاتی كه در بخشهای قبلی ارایه شد برای محاسبات استفاده گردد (در این رابطه مناسب است تا به جدول شماره  (4) رجوع شود).
پس از اتمام سلسلة محاسبات میبایست نسبت به آنالیز اقتصادی اجرای عایقكاری اقدام نمود. این نوع محاسبات برای تعیین عایقی با ضخامت بهینه اقتصادی ضروری است. یكی از روشهای اقتصادی نمودن عایقكاری، بهنگام سازی عایقها از طریق بهینه سازی ضخامت عایقها میباشد ( به جدول شماره  (3) رجوع شود). ارقام این جدول  ميبايست بعنوان راهنما در نظر گرفته شوند. در پاره ای از موارد جداول مزبور ممكن است فاقد كاربرد باشند و لذا بايد مستقيماً محاسبات مورد نياز انجام شود.

اتلاف حرارت از لوله های فولادی بدون عایق

اتلاف حرارت از سطح لوله های فولادی بدون عایق